คลอส ลันเดความกัปตันพรีเมียร์ลีกที่ชีวิตล้มลง

ฉันต้องการความช่วยเหลือมากมาย

มันเป็นกระบวนการสําหรับฉันที่จะปรับตัวให้เข้ากับชีวิตอื่นเพราะทั้งหมดที่ฉันรู้คือฟุตบอลและการแสดงและอยู่บนเวทีนั้น ฤดูใบไม้ร่วงค่อนข้างสูง" Claus Lundekvam สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิตของเขาคลี่คลายหลังจากที่เขาถูกบังคับให้เกษียณจากการเล่นในเดือนมีนาคม 2008 เนื่องจากการบาดเจ็บที่ข้อเท้าถาวร การเสพติดแอลกอฮอล์และโคเคนในไม่ช้าก็กินเขา

Lundekvam อายุ 35 ปีและเป็นมืออาชีพนางแบบที่รับใช้เซาธ์แธมป์ตันด้วยความแตกต่างตลอดคาถายาวของเขาที่สโมสร เขาทํามากกว่า 400 ลักษณะหลังจากเดินทางมาจาก SK Brann ในปี 1996 และได้รับการโอบกอดโดยผู้สนับสนุนเป็นหนึ่งในของพวกเขาเอง หมกมุ่นอยู่กับฟุตบอลอังกฤษตั้งแต่อายุยังน้อยนั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการ มันเป็นความฝันในวัยเด็กที่เป็นจริง ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะอยู่รอดในลีกนั้นได้นานเท่าที่ผมทํากองหลังชาวนอร์เวย์ซึ่งยังได้รับรางวัล 40 แคปสําหรับประเทศของเขากว่า cherryredproductions.com อย่างมืออาชีพในระดับนั้นสําหรับเซาธ์แธมป์ตันและเพื่อปัดเศษอาชีพของฉันด้วยคํารับรองการเป็นนักเตะต่างชาติและกัปตันสโมสรเป็นเวลาหลายปีเป็นสิ่งที่พิเศษมากผู้สนับสนุนมากกว่า 18,000 คนอยู่ที่เซนต์แมรี่เพื่อดูคํารับรองนั้นเนื่องจากเซาธ์แธมป์ตันใช้เซลติกในเดือนกรกฎาคม 2008 ยังคงดิ้นรนกับการบาดเจ็บ Lundekvam สามารถเล่นได้เพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา

เขาเข้ามาและออกจากสนามเพื่อปรบมือ

มันส่งสัญญาณถึงจุดสิ้นสุดของอาชีพวิสุทธิชนของเขาและจุดเริ่มต้นของเวลาที่มีปัญหามากขึ้น ภายในหนึ่งปีของการแข่งขัน Lundekvam หายไปโดยสิ้นเชิงในหมอกควันของเครื่องดื่มและยาเสพติด โครงสร้างและกิจวัตรประจําวันของฟุตบอลอาชีพได้หายไปทันที วัฏจักรที่คุ้นเคยที่เขารู้จักมานาน - รถไฟการเดินทางการเล่นการกู้คืน

วันบนชายฝั่งทางใต้ทอดยาวออกไปต่อหน้าเขาโดยไม่มีอะไรจะเติมเต็มพวกเขา ความทุกข์ทรมานจากการขาดวัตถุประสงค์และแรงจูงใจอย่างสมบูรณ์เขาหันไปหาแอลกอฮอล์แล้วโคเคนเพื่อค้นหาคําตอบที่ไม่เคยมาถึง เห็นได้ชัดว่าผมใช้เวลาไม่กี่เลี้ยวผิดและการตัดสินใจที่ไม่ถูกต้องหลังจากอาชีพของฉันผมคิดว่ามองย้อนกลับไปผมขอแนะนําให้ผู้เล่นหาสิ่งที่มีความหมายที่ทําให้คุณตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ค้นหาบางสิ่งบางอย่างทํางานที่ชาญฉลาดที่คุณชอบ "สําหรับฉันในเวลานั้นฉันมีทุกอย่าง ฉันมีเงินเยอะ ครอบครัวที่วิเศษ เป็นบ้านที่ดี ฉันมีบ้านในนอร์เวย์ เรือ รถยนต์ ทุกอย่าง แต่ฉันรู้สึกหดหู่และรู้สึกเหงา ฉันรู้สึกว่าไม่มีใครต้องการฉันอีกแล้ว "นั่นคือการสูญเสียห้องแต่งตัว การสูญเสียการแสดงทุกสัปดาห์กับเพื่อนร่วมทีมของคุณ มันถูกพรากไปจากฉันและฉันพบว่ามันยากมาก

นักฟุตบอลหลายคนได้รับผลกระทบจากการสูญเสียอัตลักษณ์ที่คล้ายกันเมื่อพวกเขาเกษียณ จนถึงตอนนั้นชีวิตของพวกเขาเป็นศูนย์กลางในการเล่นให้ดีที่สุดของความสามารถของพวกเขาเพิ่มโอกาสในการประสบความสําเร็จในอุตสาหกรรมการแข่งขันที่รุนแรงเช่นนี้ เพื่อชื่อเสียงและเงินที่ดีที่สุดติดตาม พวกเขาเป็นใครเมื่อทุกอย่างหยุด?